Lithografie
Het woord lithografie is afgeleid van het Griekse lithos (steen) en graphien (schrijven). Lithografie is een vlakdruktechniek.
Een algemeen kenmerk van grafiek is dat een prent meerdere malen op vrijwel identieke wijze worden afgedrukt. Onderaan de prent staat de oplage. Een litho genummerd 4/20 geeft aan dat dit de vierde prent is uit een totale oplage van 20. Een prent met daaronder vermeld ‘épreuve d’artiste’, of afgekort e.a., wil zeggen dat het een proefdruk is van de kunstenaar die gemaakt is vóórdat de prenten uit de genummerde oplage werden gedrukt. Omdat het een proefdruk is, kunnen de kleuren van een e.a. afwijken van de gedrukte oplage.
Lithostenen kunnen worden hergebruikt. Met behulp van hele fijne poeders wordt de bovenste laag van de steen gegreind, waardoor de tekening die erop staat eraf wordt geschuurd. De kleuren waaruit een prent is opgebouwd, worden kleur na kleur afzonderlijk over de vorige drukgangen heen gedrukt. Hierdoor ontstaan extra kleurmengingen. Een litho die bijvoorbeeld in vijf kleuren is gedrukt, kan daardoor uiteindelijk meer tinten bevatten.
Met een vet tekenmateriaal wordt een tekening of schildering op de steen aangebracht.
De steen bevochtigen met een natte spons en daarna ininkten met een roller.
De betekende delen van de steen stoten het water af, terwijl de inkt zich juist hecht aan deze vette delen.
Nu het papier op de steen leggen.
Met behulp van een lithopers wordt het papier gelijkmatig en met kracht op de steen aangedrukt.
De ingeinkte tekening op de steen wordt door de kracht van de pers in spiegelbeeld op het papier afgedrukt.